نتهای رایحه
رایحه ی هماهنگ یک عطر ، همانند موسیقی ، از نت های گوناگون تشکیل شده و دارای سه نت است که به مرور زمان خودشان را آشکار میکنند . اولین بویی که از عطر احساس می شود مربوط به نت ابتدایی یا بالایی میباشد . در ادامه آن نت میانی به مشام می رسد و در آخرین مرحله نت نهایی یا پایه خود را بتدریج آشکار می سازد . این نتها کاملا با دقت و با توجه به فرآیند تبخیر عطر حاصل میآیند .
نت بالایی :
نت بالایی ، اولین بویی است که از یک عطر به مشام میرسد زیرا مولکولهای سبک و کوچکی هستند که سریعا تبخیر میشوند . احساس یک فرد در مورد عطر و ادکلن مورد پسند خود با استشمام نت ابتدایی یا بالایی شکل می گیرد . پس نتیجتا در میزان فروش محصول نیز بسیار موثر است .
نت میانی :
زمانی که نت بالایی در حال محو شدن میباشد پای نت میانی به وسط کشیده می شود . عناصر موجود در نت میانی ، بدنه یا قلب اصلی یک عطر را تشکیل میدهند و پوششی است برای عدم احساس بوی ناخوشایند اولیه نت پایه . البته بوی نامطبوع ابتدایی در نتهای پایه با مرور زمان مطبوع و دل پذیر میشوند . (منظور از بوی ناخوشایند همان بویی است که به اسم بوی الکل در لحظه اول استفاده از عطر ، از آن یاد می شود . )
نت پایه :
پس از محو شدن رایحه نت میانی ، حال نوبت آشکار شدن نت پایه یا نهایی است . اساس یک عطر را ، نت های میانی و پایه تشکیل میدهند . عمق و ثبات هر عطر توسط نت پایه آن عطر به وجود می آید که ترکیباتی غنی و عمیق داشته و معمولا ۳۰ دقیقه بعد از استفاده به مشام میرسند .
رایحههای نت پایه ، رایحه نتهای بالایی و میانی را تحت تاثیر قرار می دهند ، همینطور رایحه نت پایه توسط عناصر بکار رفته در نت میانی تغییر میکند . سازندگان عطرها نتهای عطرها را منتشر کرده و معمولا آنها را بصورت هرم رایحهها با عبارات انتزاعی به نمایش میگذارند .
مانند هر طبقه بندی دیگر گروههای مختلف عطر ها را نمی توان بطور کامل در طبقات مستقل قرار داد، هر رایحهای طیفهایی از دیگر گروههای بویایی دارد. حتی عطرهایی که به عنوان تک گل ارائه میشوند، هرچند بطور خیلی ظریف ته بوها و اثراتی از خانوادههای دیگر در خود دارد.خیلی کمتر می توان رایحه ای پیدا کرد که بتوان آن را به یک خانواده ی بویایی خاص نسبت داد برای اینکه بستگی به این دارد که مواد تشکیل دهنده آن فقط از یک مواد آروماتیک تشکیل شده باشد.
به عنوان نقطه شروع برای تشریح یک رایحه از طبقه بندی خانوادههای مختلف بویایی استفاده میشود، اما آن به تنهایی قادر به بیان خصوصیات خاص آن عطر نمیباشد.
طبقه بندی سنتی از حدود ۱۹۰۰ میلادی به وجود آمده که شامل هفت خانواده میباشد به شرح ذیل :
گل تنها، دسته گلها، شرقی، چوب، چرم، کاج و سرخسی (معطر)
از سال ۱۹۴۵ میلادی در پی پیشرفتهای وسیع در تکنولوژی عطر سازی و همچنین تغییرات در سبک و مذاق مردم بوجود آمد اما امروزه از طبقه بندی مدرنی استفاده میشود
گل ها: رایحههای که شامل بوی یک یا چند گل مختلف باشد.
سبز: این رایحه احساسی نظیر بوی چمن بعد از کوتاه کردن آنها، برگهای سبز که له شوند و یا خیار ایجاد میکنند.
آبی، اقیانوسی یا اُزونی: جدید ترین طبقه در خانواده عطرها که از سال ۱۹۹۱ میلادی با تولید عطر وجود آمد. یک بوی بسیار تمیز و مدرن که منجر به تولید عطرهای دو جنسیتی جدید (که به طور مشترک توسط خانمها و آقایان استفاده میشوند) شدهاست. بطور معمول کالون، یک ماده مصنوعی که از سال ۱۹۶۶ میلادی تولید میگردد، در این عطرها به کار گرفته میشود. این ماده همچنین برای تغییر جزیی در رایحههای گل، شرقی و چوب به کار گرفته میشود.
مرکبات: یک خانواده قدیمی در گروههای بویایی که حتی تا این اواخر در ادوکلنهای خنک و تازه استفاده میشد. پیشرفتهای جدید عملا ساخت مواد جدیدی با رایحههای مشابه در این گروه را ممکن ساختهاست.
میوهای: شامل عطری از میوهها، به غیر از مرکبات مانند هلو، انگور فرنگی سیاه، گونهای قره قروت ، انبه، میوه گل ساعتی، و غیره میباشد.
خوراکی: بویی با کیفیتی مانند ” خوراکی ” و یا ” دسر “. این بو شامل نتهایی مانند وانیل، لوبیای تونکا (tonka bean) و کومارین (coumarin)، و ترکیبات مصنوعی طراحی شده با بویی شبیه به طعم غذا میباشد.